Twee keer eenzelfde lastige ervaring

Het is twee keer in mijn leven zo gelopen dat er gevoelens ontstonden voor iemand die al in een relatie zat. Inmiddels weet ik heel goed dat er in 99% van dit soort ‘gevallen’ -uiteindelijk- natuurlijk gedoe en narigheid van komt, maar daar was ik op dat moment nog niet mee bezig.

Twee keer eenzelfde lastige ervaring
De eerste keer dat het gebeurde was 8 jaar geleden en in deze situatie voelde ik zoveel nabijheid, verbinding en oprechte vriendschap en liefde, dat ik met niets anders meer bezig was dan dat. Dat we beiden getrouwd waren was eigenlijk maar bijzaak in vergelijking met al die mooie belangrijke gevoelens. Ik was er ook helemaal van overtuigd (zonder daar bewust bij stil te staan) dat we altijd verbonden zouden blijven. Niet eens perse in een relatie maar wel altijd in verbinding. Dit omdat het zó dichtbij en vertrouwd voelde, dat ik gewoon wist dat we elkaar nooit zouden verlaten of verraden.
 
Achteraf zag ik het mooier dan dat het was. Je kan het naïef noemen, of misschien wel puur omdat ik uitging van het mooie.

Uiteindelijk liet hij mij van de één op de andere dag in de steek toen het te heet onder zijn voeten werd. Ik was echt totaal in paniek en enorm verbaasd dat hij dit op deze manier deed. Ik kon het heel lang ook haast niet geloven en het heeft echt wel een paar jaar geduurd voordat ik hem helemaal los kon laten. Dit loslaten bereikte ik vooral door afleiding te zoeken. Ik ging het proces niet écht aan en koos voor ervaringen die mij hem deden vergeten. Later zijn er nog wel wat meer emoties verwerkt.

Iets langer dan een half jaar geleden gebeurde het opnieuw. Weer een situatie waarin ik heel veel nabijheid, vertrouwen, vriendschap en liefde voelde voor en vanuit iemand (die al was gebonden).

 
Weer ging ik uit van het goede. Ik ging er volledig vanuit dat alles helemaal goed zou komen omdat de gevoelens te mooi waren om alleen maar te bestaan in één of andere affaire. Maar ik had het alweer mis. Ik was weer de enige die op deze manier dacht. Na een aantal maanden werd duidelijk dat hij echt niet van plan was moeite te doen om helemaal bij mij te zijn. Ik voelde me weer in de steek gelaten en nog een heleboel meer.
 
Ik ben zelfs nog even boos geweest op mezelf omdat ik mezelf kennelijk niet kan vertrouwen in het inschatten van een situatie of persoon. Dit keer heb ik geen afleiding gezocht maar ben ik het écht aangegaan. Deze tweede keer gaf mij de mogelijkheid om het anders te doen. Om zaken te veranderen. Ik ben bewust zo min mogelijk in contact gegaan met ‘anderen’ zodat ik écht volledig kon voelen wat er allemaal voorbij kwam. En dat was best veel. Ik heb echt veel gehuild om de situatie en voelde soms hele sterke verlangens waar ik dus niets mee kon of deed. Dat gaf dan soms onrust maar als ik ze dan echt doorvoelde kwam daar weer die rust en helderheid.
Op dit moment ben ik echt heel erg trots op mezelf omdat ik me echt bevrijd voel. Vrij van een heleboel behoeften ontstaan vanuit oude stukken. Vrij door emoties los te hebben gelaten. Ik ervaar veel helderheid en voel me sterk. Fijn bij en met mezelf.
 
Soms voel ik even alsof ik niks heb, er niks is. Maar ik ben blij en trots met ‘dit niks’ omdat ik ermee kan Zijn zonder het op te willen vullen.

En ik ben heel erg dankbaar voor de verbinding met mijzelf en de Bron die zich hiermee verdiept.

Geef een antwoord